Informacje ogólne
Nazwa gatunku: dziewanna wielkokwiatowa (Verbascum densiflorum Bertol.)
Okres kwitnienia: czerwiec-wrzesień; pożytek pełni lata
Pokarm: pyłek
Stanowisko: słoneczne
Gleba: piaszczysta, przepuszczalna
Dziewanna wielkokwiatowa przyciąga wzrok z daleka. Wysoki pokrój, duże, słoneczne kwiaty. A jeszcze jak się przydarzy, że dziewanny rosną w większej liczbie, to widok staje się z ładnego, wręcz kapitalny. Od dziewanny pospolitej łatwo można ją odróżnić, zwracając uwagę na wielkość kwiatów oraz na kolor wnętrza kwiatu. U dziewanny pospolitej pojawiaja się charakterystyczny różowy kolor włosków porastających nitki pręcików.
Tak wygląda droga przekwitniętych dziewann, w czerwcu zobaczę, czy nasiona znalazły ponownie podatny grunt 🙂 
Słoneczny raj 🙂
Charakterystyka
Dziewanna wielkokwiatowa to roślina dwuletnia członek rodziny trędownikowatych (Scrophulariaceae). Występują na słonecznych zboczach, porębach, terenach ruderalnych, przydrożach. W pierwszym roku roślina wykształca solidny, palowy korzeń i rozetę liści, w następnym roku pojawia się łodyga, kwiaty i owoce.
Łodyga wzniesiona, prosta, górą się rozgałęzia, choć nie zawsze. Pokrój rośliny sięga do 2 m wysokości, pęd jest zakończony kwiatostanem, który przypomina kłos. Łodyga pokryta jest kutnerem, podobnie jak liście. Odziomkowe liście wyrastają na ogonkach, grubo karbowane. Liście łodygowe eliptyczne lub jajowate, grubo karbowane, te położone na łodydze w środkowej i górnej jej części są szerokosercowate.
Kwiaty mające średnicę około 3-5 cm, zebrane są w grono na szczycie łodygi. Kolor kwiatów jest żółty, korona płaska, przekwitają one dość szybko. Jedna roślina może mieć nawet do 200 kwiatów (A. Sulborska, s. 446), które wyrastają w pęczkach 2-5.
Dziewanna wielkokwiatowa – drapacz chmur
Dziewannę można też śmiało zaprosić do ogrodu. Wymaga stanowiska nasłonecznionego, gleby przepuszczalnej, piaszczystej lub kamienistej. Dziewannę możemy rozmnażać przez wysiew nasion. Do wzrostu potrzebują słońca, więc ziemią przykrywamy je bardzo cienko. Nasiona wysiewamy zaraz po zbiorze wiosną lub jesienią.
Dziewanny przypominają mi trochę drapacze chmur i nie tylko dlatego, że są wysokie. Ale przede wszystkim dlatego, że na każdej kondygnacji tej rośliny się coś dzieje. Wszelkie owady – chrząszcze, trzmiele, pszczoły samotne, a także pajęczaki kręcą się na dziewannie wokół swoich spraw.
Po przekwitnięciu dziewanna dalej służy u mnie pszczołom. Ponieważ ma ona miękki rdzeń, za radą Kasi, zebrałam ją do mojego domku dla owadów. Nawierciłam wnętrze i dziś larwy pszczół samotnych czekają na kolejny sezon i swoje życie w dorosłej postaci. Fragmenty pędów mające około 50 cm długości można również instalować jako pionowe pomoce gniazdowe, ze względu na miękki rdzeń.
Literatura:
- Pogorzelec M., Atlas roślin miododajnych, Wydawnictwo Dragon.
- Sulborska A., Rośliny Pożytkowe, Wydawnictwo Bee&Honey.
OLYMPUS DIGITAL CAMERA
