Informacje ogólne

Nazwa gatunku: klon zwyczajny (Acer platanoides L.)
Okres kwitnienia: kwiecień-maj; pożytek wiosenny
Pokarm: pyłek i nektar
Stanowisko: słoneczne
Gleba: żyzna

Dostałam ostatnio reprymendę od Pani Naczelnej ;), że coś mało opowiadam o drzewach jako źródle pokarmu dla pszczół. Zaczynam, więc nadrabiać te zaległości.

Żyjąc w klimacie „umiarkowanym ciepłym przejściowym” uważam się za osobę bardzo uprzywilejowaną z tegoż powodu. Uwielbiam naszą zmienność pór roku, fakt że pogoda jest tak różna, a przyroda poddając się tej zmienności, ulega przemianom tak dynamicznie. Teraz kiedy wyjątkowo ciepła jesień nam się domknęła, postanowiłam opisać roślinę, którą obserwować w tej dynamice jest cudownie – klon zwyczajny. Rzadko jeszcze opowiadam o roślinach drzewiastych, głównie skupiam się na roślinach zielnych. Gdyż te łatwiej nam pozyskać, sadzić, wysiewać, pozwalają nam też dostrzec szybkie efekty naszych ogrodowych prac. Ale roślinności wysokiej, w kontekście dzikich zapylaczy, też warto poświęcić uwagę. Drzewa również są ważnym źródłem pokarmu dla dzikich pszczół, więc istotne jest, aby dobierać je świadomie i z rozmysłem.

Zasmucające jest to, że mając coraz mniej czasu, zabiegani wśród naszej codzienności rezygnujemy z nasadzeń drzew liściastych, bo nie chcemy mieć kłopotu w postaci liści, które drzewa liściaste zrzucają na zimę. Pewnie stąd moda na żywotniki w ogrodach, które generują dużo mniej pracy niż drzewa liściaste.

Charakterystyka

Klon zwyczajny to roślina drzewiasta, należąca do rodziny mydleńcowatych (Sapindaceae). Spotykamy ją w lasach liściastych i mieszanych. Doceniając walory ozdobne sadzona jest często w parkach i ogrodach. Bez wątpienia jej wysoka tolerancja warunków trudnych, jak zanieczyszczenie czy ubogie podłoże miały wpływ na jej popularność w miejskich nasadzeniach.

Pokrój sięga 30 m, ale zwykle są niższe i dorastają do 20 m, korona drzewa jest gęsta o jajowatym kształcie. Pień regularny, osiąga średnicę do 1,5 m, u młodych pędów kora jest błyszcząca zielonkawo-czerwonawa, później kolor zbliżony jest do szarego. Jej początkową gładkość zastępuje kora wzdłużnie popękana, kora nie łuszczy się. Przyrost drzewa jest dość szybki osiąga 50 do 100 cm rocznie, następnie drzewo zwalnia w wieku około 40-60 lat, w wieku 100 lat drzewo już w zwyż nie wzrasta.

Liście cecha charakterystyczna

Liście dłoniasto-klapowane, klap zwykle 5 (rzadziej 7) o wielkości do 18 cm szerokości i do 15 cm długości. Wcięcia w klapach są zaokrąglone, wierzchołki liścia zaś są ostro zakończone, co pozwala ten gatunek łatwo odróżnić od klonu polnego, czy klonu jaworu. Blaszka liściowa jest osadzona na długim ogonku liściowym. Na liściach często pojawia się spadź (słodka ciecz pojawiająca się przy zranieniu liścia przez owady, które żywią się sokami roślinnymi). Jesienią liście zmieniają barwę na żółtą, pomarańczową, czerwoną.

Kwiaty w liczbie do nawet 30 tworzą baldachogrono. Klon zwyczajny rozpoczyna kwitnienie najwcześniej z wszystkich naszych rodzimych gatunków klonu. Kwiaty rozwijają się najczęściej jeszcze przed pojawieniem się liści (choć zdarza się, że dzieje się to równolegle), są niepozorne o średnicy około 1 cm, w kolorze żółtozielonym. Nektarniki są łatwo dostępne, a kwiaty nektarują przy ciepłej pogodzie.

Klon jesionolistny, inwazyjny kuzyn z Ameryki Północnej

O tym gatunku jeszcze popełnię w przyszłości cały wpis na naszą stronę. Ale już teraz chcę zaznaczyć, że jest gatunkiem inwazyjnym (kategoria stopnia inwazyjności: mało inwazyjny gatunek obcy) już trwale zadomowionym. Rozprzestrzenia się zarówno drogą powietrzną i wodną. Jest częstym uciekinierem z upraw ogrodowych. Posiada zdolność do wypierania wielu gatunków roślin rodzimych. I niestety jego zdolność do rozprzestrzeniania się bez udziału człowieka jest duża. Tym bardziej nie powinien być on sadzony celowo w ogrodach, parkach, przydrożach, alejach drzew.

Klon zwyczajny, jakie pszczoły go odwiedzają?

Pszczoły samotne przylatujące po pyłek: Andrena nitida (pszczolinka wierzbowo-mniszkowa), Andrena tibialis (pszczolinka śliwowa), Colletes cunicularius (lepiarka wiosenna), Osmia bicornis (murarka ogrodowa), Osmia cornuta (murarka rogata)

Literatura:

  1. Sulborska A., Rośliny Pożytkowe, Wydawnictwo Bee&Honey.
  2. Westrich P., Wildbienen Deutschlands, Stutgart 2018.
  3. Inwazyjność klonu jesionolistnego – projekt GDOS
klon zwyczajny
Pszczolinka ruda (Andrena fulva) (fot. YT Dzikie Pszczoły)

Miłość do przyrody od zawsze była we mnie. Dzięki Tacie skupiła się na dzikich pszczołach. Wspólna pasja upowszechniania wiedzy o roślinach pokarmowych pszczół znalazła swój wyraz w prowadzeniu Kanału YT Dzikie Pszczoły. Na stronie zaś tworzę dział Rośliny dla pszczół i wspieram Alicję w upowszechnianiu wiedzy o trzmielach. Opublikowane artykuły

Napisz komentarz

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.