Informacje ogólne
Nazwa gatunku: wyka leśna (Vicia sylvatica L.)
Okres kwitnienia: czerwiec-lipiec; pożytek pełni lata
Pokarm: pyłek i nektar
Stanowisko: półcieniste, słoneczne
Gleba: zasadowa, wapienna
Wyka leśna to odkrycie zeszłoroczne. Trafiłam na porębę po lesie bukowym oraz dwa gatunki roślin, które wykorzystały dostęp do światła i panujące tam warunki – czyściec leśny i wykę leśną. Obie rośliny o kwiatach w wyjątkowych kolorach. A dla leśnych zapylaczy ważne źródło pokarmu w czerwcu i lipcu.
Charakterystyka
Wyka leśna jest byliną należącą do rodziny bobowatych (Fabaceae). Prócz poręb, o których już wspomniałam, siedlisko dla tej rośliny będą stanowiły żyzne lasy liściaste, przydroża, łąki lub polanki śródleśne.
Łodyga rozgałęziająca się, kanciasta, dzięki podporom może się piąć, bywa też rozesłana. Osiąga długość do 200 cm, łodyga jest wiotka. Liście złożone, o długości do 10 cm. Parzystopierzaste składające się z 6 do 10 par listków. Listki eliptycznojajowate, o żywej, zielonej barwie. Liść zakończony pojedynczym lub rozgałęziającym się wąsem czepnym.
I czas na najurodziwszą część tej rośliny, czyli kwiatostany. Wyrastają w jednostronnym gronie, na które składa się od 9 do nawet 20 kwiatów. Kwiaty wielkości do 17 mm, zwisają na krótkich szypułkach. Korona biaława, fioletowo żyłkowana i właśnie ten dobór barw wygląda zjawiskowo.
Wyka leśna i pszczoły
A cóż na wyce leśnej wydarza się pszczelo? Roślinę zwłaszcza upodobały sobie miesierki, to pszczoły z tego rodzaju obserwowałam najczęściej. Kwiaty odwiedzały zarówno samce i samice. Radość ogromną sprawił mi również widok smółki, której nie jest mi dane spotykać zbyt często.
Trzmiele też zaglądały do kwiatów. Jednak tym razem głównym rabującym nektar nie był trzmiel, ale okazała się nim miesierka długowłosa. W zależności od tego czy chciała czerpać pokarm pyłkowy czy nektarowy korzystała z drogi tradycyjnej lub przez otwór wygryziony w rurce kwiatowej – spryciula.
Literatura:
- Witkowska-Żuk l., Atlas roślinności lasów, Warszawa 2021.
