Kocimiętka naga – Nepeta nuda L.

Informacje ogólne

Nazwa gatunku: kocimiętka naga (Nepeta nuda L.), kocimiętka pannońska (Nepeta pannonica L.)
Okres kwitnienia: czerwiec-sierpień; pożytek pełni lata
Pokarm: nektar, pyłek
Stanowisko: słoneczne
Gleba: przepuszczalna

Do cennej obecności kocimiętki nagiej (zwanej kocimiętką pannońską) w moim ogrodzie jestem już przyzwyczajona i bardzo z niej zadowolona. To taka roślina, na którą można liczyć, jej może niezbyt spektakularna, ale niewymagająca obecność jest wartościowa.

Charakterystyka

Kocimiętka naga to wieloletnia roślina z rodziny jasnotowatych (Lamiaceae). Jej naturalnym siedliskiem są przydroża, zarośla, suche zbocza – w takich naturalnych okolicznościach w Polsce można ją jedynie spotkać na południ kraju. Sklepy internetowe zaś proponują ogrodowe odmiany tego gatunku kocimiętki.

Wysokość rośliny sięga 120 cm. Łodyga jest sztywna, wyprostowana, 4-kanciasta, w górnej części rozgałęziająca się. Liście jajowato-lancetowate, o nasadzie nieco sercowatej, naprzeciwległe. Liście górne siedzące i bardziej lancetowate, te położne niżej z krótkimi ogonkami.

Kwiaty zebrane nibyokółki, tworzące wiechowate kwiatostany. Kwiaty nakrapiane w kolorze jasnolilowym lub białawym. Górna warga dzieli się na dwie łatki, dolna jest 3-klapowa.

Kocimiętka naga i pszczoły

Zdecydowanie dwa gatunki pszczół mają pewnego rodzaju upodobanie w tej roślinie. Bardzo często zdarzało mi się obserwować na jej kwiatach trzmiela parkowego (Bombus hypnorum). Inna trzmiele zalatują, a i owszem, ale zawsze prawie podkarmiał się też jakiś trzmiel parkowy właśnie. Drugim gatunkiem pszczoły, który wpadał mi w oko, ale w nieco innym kontekście, to nożycówka dzwonkowa (Chelostoma rapunculi). Nożycówki lubiły sobie drzemać wczepione żuwaczkami w wargę kwiatu kocimiętki. Miałam okazję wtedy przypatrzeć się marmurkowo-szarym oczom i charakterystycznie zawiniętemu odwłokowi rzeczonej pszczoły.

Inne pszczoły, które wpadły mi w oko, to były samotki (Hylaeus) oraz pszczoły miodne (Apis mellifera).

Literatura:

Lipiński M., Pożytki pszczele. Zapylanie i miododajność roślin, Warszawa 2010.