Wierzbówka kiprzyca – Epilobium angustifolium L.

Informacje ogólne

Nazwa gatunku: wierzbówka kiprzyca (Epilobium angustifolium L.)
Okres kwitnienia: lipiec-sierpień; pożytek późnoletni
Pokarm: pyłek i nektar
Stanowisko: słoneczne, półcieniste
Gleba: żyzna, przepuszczalna

Charakterystyka

Wierzbówka kiprzyca jest rośliną wieloletnią, należącą do rodziny wiesiołkowatych (Onagraceae). Roślinie o nieco podobnym pokroju, wierzbownicy kosmatej, również członkini tej rodziny miałam już okazję wspomnieć na łamach strony.

Wierzbówka jest byliną, występuje na zrębach, leśnych polanach, brzegach lasów, a także na przydrożach, terenach kolejowych i żwirowiskach.

Rozmnażanie się dzięki rozłogom i podziemnym kłączom, to często klucz do ekspansywności roślin i ich sukcesu w rozprzestrzenianiu się. Wierzbówka kiprzyca prócz nasion stawia właśnie na taki sposób rozmnażania, dlatego potrafi, w niemal niepodzielne panowanie, zagarniać duże połacie. A kępy kiprzycy mogą być tak naprawdę jedną rośliną. Jak ciekawie i rozlegle wygląda jej system korzeniowy można zobaczyć tutaj. Dzieje się tak dzięki czołgającym się kłączom, które są początkiem dla rozłogów z nich zaś wyrastają liczne łodygi.

Pędy dorastają nawet do 2 m wysokości, łodygi mogą być w kolorze czerwonawym, są wzniesione, proste, nagie i częściej pojedyncze niż rozgałęzione. Ulistnienie łodyg jest gęste, skrętoległe. Liście są wąskie i kształtem przypominające liście wierzby. Ich krawędź jest pofalowana, są krótkoogonkowe lub siedzące, posiadają przebiegający wzdłuż liścia jasny nerw główny.

Rzecz o kwiatach

Kwiaty w kolorze różowym wyrastają na długich szypułkach, średnica kwiatów to 2 do 4 cm. Płatki, w liczbie czterech, są niesymetryczne. Można dostrzec z kwiatu zwisające 8 pręcików. Zakwitają od dołu ku górze. Ponieważ roślina ma długi czas kwitnienia, bywa, że na szczycie kwiaty są jeszcze w pąkach, a te u dołu przekształciły się już w owoce.

Ciekawe jest, jak roślina broni się przed samozapyleniem. Początkowo dojrzewają pręciki, w tym czasie niegotowy do przyjęcia pyłku słupek zwisa. W tym czasie pszczoły przylatują po nektar przysiadają na pylnikach i nie mają kontaktu ze słupkiem. Po ustaniu produkcji pyłku, słupek podnosi się i jest gotowy na przyjęcie pyłku z innej rośliny.

Fireweed

Fireweed – nazywa używana w USA związana jest z faktem, że kiprzyca po pożarze lasu jest zwykle jedną z pierwszych roślin, które wykiełkują na wypalonych obszarach.

Warto jeszcze dodać, że roślinie tej pożywia się wiele gatunków gąsienic. Czyli jednym słowem – pragniemy motyli, dajmy pobuszować gąsienicom w kiprzycy.

Wierzbówka kiprzyca, jakie pszczoły ją odwiedzają?

Pszczoły samotne przylatujące po pyłek: Andrena thoracica, Megachile circumcincta (miesierka długowłosa), Megachile lapponica, Megachile maritima (miesierka wielka), Megachile willughbiella (miesierka ziemna).

Literatura:

1. Fletcher N., Kieszonkowy atlas kwiatów dziko rosnących, Wydawnictwo Solis.
2. Westrich P., Wildbienen Deutschlands, Stutgart 2018.