Informacje ogólne
Nazwa gatunku: wierzbownica kosmata (Epilobium hirsutum L.)
Okres kwitnienia: czerwiec-sierpień; pożytek pełni lata
Pokarm: pyłek i nektar
Stanowisko: umiarkowanie słoneczne
Gleba: wilgotna, zasadowa
Wędrując wakacyjnie po Polsce to tu, to tam napotykałam wierzbownicę kosmatą. Zresztą nie było ją trudno znaleźć, bo dość często tworzy zwartą i wysoką ścianę roślinności. Dodatkowo w tę ścianę kwiatów zanurzają się i penetrują z zadowoleniem owady szukając kwiatów będących dla nich źródłem pożytku.
Charakterystyka
Bylina pochodzi z rodziny wiesiołkowatych (Onagraceae), dorasta do 150 cm, ale zdarza się, że osiąga nawet 200 cm. Porasta brzegi wód, wilgotne łąki i zarośla. Rozmnaża się wegetatywnie dzięki podziemnym, zimującym rozłogom. Łodyga wzniesiona, rozgałęziona, pokryta włoskami krótszymi gruczołowymi i dłuższymi bezgruczołowymi. Liście obejmujące łodygę, czyli siedzące, są lancetowate, dolne naprzeciwległe, górne naprzemianległe.
Promieniście ułożone płatki wierzbownicy Górne liście są naprzemianległe Ciekawa, długa szypułka kwiatowa
Kwiaty na długich, wzniesionych szypułkach w kolorze zielonym wpadającym w czerwień. Kwiaty promieniste, czteropłatkowe, duże, czerwono-fioletowe. Płatki sercowato wcięte o długość do 20 mm. Śrenica kwiatu 1,2 – 2,5 cm. Nektar wytwarza obficie.
Pseudosmuklik (Lasioglossum sp.) zajęty swoimi pszczelimi sprawami Trzmiel gajowy (Bombus lucorum) zanurzony „po uszy” spija nektar
Jak bardzo hojnie nektaruje możemy się przekonać sami, ponieważ podobno, gdy przechylimy kwiat może on nawet wylać się na płatek korony. Wow! Kolejny eksperyment, który muszę przeprowadzić i Was do tego zachęcam. Kiedy spróbuję w przyszłym sezonie kwiaty wierzbownicy kosmatej poprzechylać, nie omieszkam się podzielić swoim doświadczeniem.
Obecnie wierzbownica kosmata bywa doceniana przy naturalnych nasadzeniach wokół stawów i oczek wodnych.
Literatura:
- Lipiński M., Pożytki pszczele. Zapylenie i miododajność roślin, Wydawnictwo Sądecki Bartnik.
- Fletcher N., Kieszonkowy atlas kwiatów dziko rosnących, Wydawnictwo Solis.
Za oznaczenie trzmielowatych dziękuję Alicji Dubickiej.