Miesierkowate Megachilidae
W Polsce występuje około 90 gatunków miesierkowatych. Budują one oryginalne gniazda w martwym drewnie, pustych łodygach, muszlach, ziemi i in. lub przyczepiają do je do powierzchni, np. kamieni. Tworząc komory lęgowe wykorzystują samodzielnie zbierane materiały, jak np. kawałki liści, kwiatów, kamyki, żywicę czy glinę. Wśród miesierkowatych wyróżniamy m.in.: miesierkę Megachile, murarkę Osmia, ścieskę Coelioxys, szmeronię Stelis, makatkę Anthidium, murarkę Hoplitis. Miesierkowate charakteryzują się posiadaniem szczoteczki brzusznej, która pozwala na zbiór i transport pyłku do gniazda. Wyjątkiem są pasożytnicze gatunki, jak np. ścieska i szmeronia, które podrzucają jaja do gniazd gospodarza. U pszczół tych brak jest charakterystycznego dla miesierkowatych owłosienia do zbierania pyłku na spodniej stronie odwłoka.
Skłonność miesierkowatych do zajmowania nadziemnych pustych przestrzeni i otworów wykorzystywana jest w domkach dla owadów, a także w hodowli pszczół wykorzystywanych w uprawach rolniczych, np. murarki ogrodowej Osmia bicornis czy miesierki lucernówki Megachile rotundata.