Miesierka różówka (Megachile centuncularis)

Murarki ogrodowe już odeszły i następny raz zobaczymy je w przyszłym roku. Wielu osobom wydaje się, że domek dla owadów zamarł, nic się w nim nie dzieje i już w tym roku się nie wydarzy. Tymczasem jest to okres pojawiania się bardzo ciekawych gatunków. Jednym z nich jest dzika pszczoła – miesierka różówka (Megachile centuncularis). Buduje podobne gniazda, jak miesierka niedopaska (Megachile versicolor), o której już pisałam.

Zatyczka gniazda tworzona jest z wycinanego materiału roślinnego, np. liści róży, wiciokrzewu, jesionu, brzozy, bzu, trzmieliny.

Czas pojawu miesierki różówki (Megachile centuncularis) to czerwiec – sierpień.

Gniazduje w pustych łodygach, martwym drewnie. Preferowana przez gatunek średnica otworu to 6 mm.

Polska nazwa miesierka różówka pewnie nawiązuje do wybierania przez nią m.in. liści róży do budowy gniazda.

Po niemiecku nazwa brzmi tradycyjnie dłuuuuuugo „Kleine Gartenblattschneiderbiene”, co oznacza „mała pszczoła do obcinania liści” 🙂

Pszczoła, po zamknięciu wszystkich komór i oprowiantowaniu larw, musi zabezpieczyć wejście do gniazda. Robi to używając ponad 30 krążków wyciętych z roślin. Stąd angielska nazwa – Patchwork Leaf-Cutter, czyli „patchworkowy obcinacz liści, prawdopodobnie nawiązuje do sposobu zamykania przez nią gniazda (Patchwork – metoda szycia, w której zszywa się małe kawałki materiału (o podobnych geometrycznie kształtach, np. patchwork z kawałków trójkątnych) w większą całość, tworząc nowy wzór. Słowem tym określa się także pracę wykonaną tą techniką.) [1]. Bądź też jest bezpośrednim tłumaczeniem nazwy łacińskiej.

Miesierka różówka (Megachile centuncularis) należy do niewybrednych oblatywaczy. Najchętniej wybiera bobowate (Fabaceae), dziurawcowate (Hypericaceae), astrowate (Asteraceae).

Miejsce występowania to obszary ruderalne, polany, krawędzie lasów, ogrody, parki. Jednym słowem – istnieje wysokie prawdopodobieństwo spotkania jej w domku dla owadów.

Trzeba pamiętać, że oprócz miejsc gniazdowania ważne jest, by zapewnić pszczołom miejsca, gdzie będą mogły zebrać pyłek do zaprowiantowania gniazda. Pisałam o tym we wpisie rośliny przyjazne pszczołom. Warto odwiedzić również kanał na YouTube Dzikie pszczoły, prowadzone przez pasjonata, opowiadającego o roślinach wartościowych dla pszczół.

Miesierka różówka (Megachile centuncularis) na szczoteczce brzusznej transportuje pyłek służący do prowiantowania swojego potomstwa.

W dziale, jak zrobić domek dla owadów wspominam o materiałach do gniazdowania nawiercanych w drewnie. Na zdjęciu powyżej widać problem, jaki pojawia się w źle wysuszonym drewnie. Mimo wyboru sezonowanego drewna, wystawione na silne słońce, rozeschło się. Wszelkie pojawiające się w drewnie pęknięcia, zwiększają ryzyko spsożytowania potomstwa.

Swoje jajka do gniazda miesierki różówki (Megachile centuncularis) mogą podrzucić takie pszczoły-kukułki jak: ścieska niedopaska (Coelioxys inermis), ścieska kątoszczęka (Coelioxys mandibularis), ścieska miesiarkówka (Coelioxys elongata).

1. https://pl.wikipedia.org/wiki/Patchwork

Oznaczenie miesierki ze ze zdjęć: Darek Ogrodnik (dzięki 🙂 )