Nawłoc pospilita i nawłoć kanadyjska

Informacje ogólne

Nazwa gatunku: Nawłoć pospolita (Solidago virgaurea L.)

Okres kwitnienia: lipiec-wrzesień; pożytek późnoletni

Pożytek: nektar i pyłek

Stanowisko: słoneczne

Gleba: piaszczysto-gliniasta, niezbyt wilgotna, lekka

Opis

Na początku najważniejsza informacja. Zdecydowanie pozytywną bohaterką niniejszego wpisu jest nawłoć pospolita, gdyż jest jedynym rodzimym gatunkiem nawłoci. Pozostałe nawłocie w tym bardzo inwazyjne nawłoć kanadyjska i nawłoć późna są gatunkami sprowadzonymi z Ameryki Północnej, a naszym celem powinno być rugowanie ich z miejsc, gdzie się pojawiły. Chyba że jest to ogródek sąsiada 🙂 Wtedy jest wskazana rozmowa uświadamiająca 🙂 Dla ich wartości dekoracyjnych sadzono je w ogrodach. Dziś dzięki kłączom i samosiewowi rozprzestrzeniły się w sposób absolutnie niekontrolowany. Bezsprzecznie gatunki inwazyjne nawłoci mają wielki negatywny wpływ na rodzimą florę i faunę ograniczający jej bioróżnorodność.

Niestety, zdarza się również że w tym podboju gatunki ekspansywne otrzymują wsparcie od niektórych pszczelarzy (bywa że są nieświadomymi swej roli), którzy pomagają rozprzestrzeniać się inwazyjnym gatunkom nawłoci ze względu na cenny późny pożytek dla pszczół miodnych. Chociaż są też i tacy wśród pszczelarzy, którzy tę wartość podważają wskazując na zaburzenie sezonu pszczół ze względu na tak późny wylot po pożytek (ale to historia na inny wpis). Pozostaje prosić pasieczników wspierających obecność inwazyjnego gatunku: Drodzy Pszczelarze nie idźmy tą drogą!

Porównanie nawłoci pospolitej i nawłoci kanadyjskiej — Nawłoć pospolita oraz nawłoć kanadyjska wydają się dość łatwe do rozróżnienia *(fot. YT Dzikie Pszczoły)*

Jak rozróżnić?

Poświęćmy uwagę głównie naszej rodzimej nawłoci pospolitej, starając się jednocześnie zauważyć różnice, które szybko pozwolą nam odróżnić ją od nawłoci kanadyjskiej. Rodzimy gatunek można napotkać w widnych lasach, polanach, miedzach, niezbyt wilgotnych łąkach, zaroślach, tam gdzie ekspansywne gatunki nawłoci są rzadziej obecne i jeszcze jej nie wyparły. Nawłoć pospolita od tej kanadyjskiej będzie niższa, bo osiąga do 100 cm, kiedy ekspansywny gatunek dorasta aż do 1,5-2 m wysokości. Łodyga, nawłoci pospolitej, prosta, rzadko owłosiona, słabo rozgałęziona. Zaś nawłoć kanadyjska to łodyga również prosta, ale pojedyncza i szorstko owłosiona oraz zwieńczona kwiatostanem. Przypatrzmy się liściom obu roślin. U nawłoci pospolitej będą to duże ilości liści odziomkowych, mające ogonki, kształt będzie jajowaty lub eliptyczny, zaś liście górne będą lancetowate ze skromnymi pod względem długości ogonkami. Liście nawłoci kanadyjskiej są lancetowate, zaostrzone ich rozmiar ku górze rośliny będzie się zmniejszał. Są szorstkie, a od spodu owłosione.

pszczolinka białoczarna na nawłoci pospolitej — Pszczolinka białoczarna (Andrena denticulata) na nawłoci pospolitej *(fot. YT Dzikie Pszczoły)*

Zwróć uwagę na kwiaty

Bardzo ważną podpowiedzią, z jakim gatunkiem nawłoci mamy do czynienia, będą kwiaty. U nawłoci pospolitej, są one największe spośród pozostałych gatunków, żółte zebrane w kilkukwiatowe koszyczki, a te w wiechowate kwiatostany. Kwiaty peryferyjne języczkowe, zaś kwiaty centralne rurkowate, a kwiaty języczkowe większe od kwiatów rurkowatych. Nawłoć kanadyjska ma również kwiaty w kolorze żółtym, jednak są one dużo drobniejsze w bardzo licznych koszyczkach zebranych w tzw. szerokopiramidalną wiechę. Podobnie jak u nawłoci pospolitej kwiaty brzeżne są języczkowe zaś w centrum znajdziemy dające pożytek kwiaty rurkowate, jednak wielkość kwiatów języczkowych i rurkowatych, w przypadku nawłoci kanadysjkiej, będzie porównywalna.

Nawłoć pospolita podobnie jak nawłoć kanadyjska daje pożytek w postaci pyłku i nektaru.

trzmiel gajowy na nawłoci pospolitej — Trzmiel gajowy (Bombus lucorum) na nawłoci pospolitej *(fot. YT Dzikie Pszczoły)*

Skąd ten sukces?

Rozmawiając o rozmnażaniu przechodzimy do rzeczy kluczowych dla ekspansywności jednego z tych gatunków. Nawłoć pospolita rozmnaża się przez wysiew. Owocem tego gatunku są tzw. niełupki, które dzięki puchowi są roznoszone przez wiatr. Jednak nawłoć kanadyjska przebija tu zdecydowanie możliwości rodzimej kuzynki, gdyż dodatkowo, oprócz roznoszenia przez wiatr owoców na puchowych spadochronach, może rozmnażać się przez kłącza. Właśnie ten sposób ekspansji powoduje, że widzimy czasem wielkie połacie nawłoci kanadyjskiej, które zaczynają nam zmieniać krajobraz nie licząc się z naszymi pięknymi, rodzimymi i potrzebnymi gatunkami roślin. Sukces tej rośliny tkwi też w jej plastyczności i przystosowaniu się do różnych warunków. Właściwą i zalecaną postawą wobec nawłoci kanadyjskiej jest się jej konsekwentne pozbywanie, według prof. Łukasza Łuczaja najlepiej robić to w drugiej połowie czerwca. Wyłącznie żelazna konsekwencja takich działań sprawi, że z roku na rok będzie jej coraz mniej.