Informacje ogólne

Nazwa gatunku: chaber górski (Centaurea montana L.)
Okres kwitnienia: maj-czerwiec; pożytek wczesnoletni
Pokarm: pyłek i nektar
Stanowisko: słoneczne, półcieniste
Gleba: gliniasta, przepuszczalna

Charakterystyka

Chaber górski, bylina ta w warunkach naturalnych występuje w… górach 🙂 rośnie na stokach, w górskich lasach, a także na halach i łąkach. Jednak coraz częściej chabra górskiego zaczynamy spotykać w ogrodach niż na górskich stokach.

Ten przedstawiciel astrowatych tworzy podziemne rozłogi. Roślina dorasta do 60-70 cm, pokrój jest wzniesiony, łodyga jest filcowato owłosiona i gęsto ulistniona. Liście mają kształt jajowatolancetowaty, spód filcowany.

Kwiatostany to duże koszyczki o średnicy około 6 cm, kwiaty brzeżne lejkowate, centralne rurkowate. Podobnie jak u innych chabrów, kwiaty lejkowate pełnią wyłącznie rolę powabni i nie produkują pożytku. Kwiaty brzeżne są w kolorze niebieskofioletowym. Pożytek pyłkowy i nektarowy zapewniają purpurowe kwiaty rurkowate. Roślina kwitnie w maju i czerwcu, jednak przycięcie rośliny powoduje, że może ona ponownie zakwitnąć w sierpniu. Godna uwagi jest też piękna okrywa koszyczka, gdzie prawie czarne frędzelki kontrastują z zielenią łusek.

U astrowatych w kwiatostanach o typie koszyczka nieustannie rosną nowe kwiaty. Te które są najstarsze znajdują się na krawędziach koszyczka, a te które są najmłodsze będą najbliżej centrum.

Chaber górski przyciąga wzrok

Z pewnością chaber górski może stać się piękną ozdobą naszego ogrodu. Warto zwrócić uwagę, że jest odporny na mróz, dobrze będzie mu na stanowisku słonecznym, ewentualnie w półcieniu i szczególnie doceni glebę piaszczysto gliniastą, choć również innej jest gotów dać szansę. Rozmnażanie może odbywać się przez wysiew nasion, a w sierpniu zaś można starsze roślin rozmnażać przez podział.

Chaber górski, jakie pszczoły go odwiedzają?

Pszczoły samotnice przylatujące po pyłek: Lasioglossum calceatum (pseudosmuklik pospolity)

Za oznaczenie pszczół samotnic dzikękuję Darkowi Ogrodnikowi, za oznaczenie motyla dziękuję p. Peterowi Senn.

Literatura:

  1. Sulborska A., Rośliny Pożytkowe, Wydawnictwo Bee&Honey.
  2. Westrich P., Wildbienen Deutschlands, Stutgart 2018.
Na zakończenie, co łączy chabry, mszysce, mrówki i pszczoły? Odpowiedź na to nurtujące pytanie w filmiku (źródło YT Kanał Dzikie Pszczoły)
czerwończyk uroczek
Tu inny amator nekataru, motyl czerwończyk uroczek (Lycaena tityrus). Prawda jakże uroczy? (fot. YT Dzikie Pszczoły)

Obserwatorka i miłośniczka ptaków, a także dzikich pszczół, szczególnie trzmieli. Współtwórca kanału YouTube Dzikie Pszczoły. Na łamach Dzikich Zapylaczy opowiada o roślinach dla pszczół. Artykuły opublikowane przez autorkę

Napisz komentarz

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.