Informacje ogólne

Nazwa gatunku: lepiężnik różowy (Petasites hybridus L.)
Okres kwitnienia: marzec-kwiecień; pożytek wczesnowiosenny
Pokarm: pyłek, nektar
Stanowisko: słoneczne
Gleba: wilgotna

Lepiężnik jest inny, ciekawy, zaskakujący, oryginalny. Jeżeli roślina w jakimś stopniu przełamuje standard, to budzi moje zainteresowanie. Ta roślina z pewnością nie jest typowa, chociaż wydawałoby się, że pochodzi ze znanej rodziny astrowatych, więc czym mogłaby zaskoczyć.

Charakterystyka

Lepiężnik różowy jest rośliną wieloletnią z rodziny astrowatych (Asteraceae). Siedliska, które pokrywa, są związane z najważniejszym składnikiem, który musi wystąpić, a mianowicie dla tej byliny priorytetem będzie wilgoć. Dlatego znajdziemy ją u brzegów zbiorników wodnych (potoków, rzek, stawów), w wilgotnych zaroślach i łąkach.

lepiężnik różowy
Dziki zbuchtowały ziemię i specjalnie dla nas odsłoniły wygląd lepiężnika pod ziemią (fot. Joanna Roczyńska)

Roślina pod ziemią wykształca walcowate kłącze, które, podobno jak i inne części byliny, ma nieatrakcyjny zapach. Przebywałam dużo i często w towarzystwie lepężników, ale żadnych szczególnych woni nie wyczułam. Dzięki wyrastającym z kłącza rozłogom, które są długie, potrafi tworzyć imponujące łany.

U początków wiosny pojawiają się pędy, które osiągają nawet do 1 m wysokości, ale to wtedy, gdy wytwarza już owoce. Nim to nastąpiroślina osiąga około 40 cm. Łodyga, o ciekawym purpurowo-różowym kolorze, jest pojedyncza, wzniesiona, gruba, mięsista, pokryta łuskowatymi liśćmi. Mają one kształt lancetowaty, z biegiem czasu mogą nabierać zielonej barwy.

Liście parasole

Liście odziomkowe wyrastają, gdy roślina przekwita, mają długie ogonki, a ich wielkość może mieć średnicę nawet 60 cm, chociaż długość może dochodzić do 100 cm. Czyni to liście lepiężnika różowego największymi liśćmi wśród rodzimych gatunków roślin występujących w Polsce. A więc mamy tutaj rekordzistę 🙂 Blaszka jest o sercowato-nerkowatym kształcie, brzeg jest nierówno ząbkowany. Czasem możemy dostrzec, że liście są powygryzane, to dowód obecności ślimaków, które lubią sobie biesiadować na liściach.

Pęd byliny zwieńcza kwiatostan, który pojawia się nim pojawią się liście. Ciekawie wyglądają wydostające się spod ziemi pąki rośliny. Kwiaty są rurkowate zebrane w koszyczki, które zaś tworzą grono. Barwa kwiatów jest różowa lub brudnoróżowa.

Lepiężnik można rozmnażać poprzez wysiew nasion lub dzięki podziałowi rośliny.

Literatura:

  1. Fletcher N., Kieszonkowy atlas kwiatów dziko rosnących, Wydawnictwo Solis.
  2. Sulborska A., Rośliny Pożytkowe, Wydawnictwo Bee&Honey.

Miłość do przyrody od zawsze była we mnie. Dzięki Tacie skupiła się na dzikich pszczołach. Wspólna pasja upowszechniania wiedzy o roślinach pokarmowych pszczół znalazła swój wyraz w prowadzeniu Kanału YT Dzikie Pszczoły. Na stronie zaś tworzę dział Rośliny dla pszczół i wspieram Alicję w upowszechnianiu wiedzy o trzmielach. Opublikowane artykuły

Napisz komentarz

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.