Informacje ogólne
Nazwa gatunku: wrzosiec krwisty (Erica carnea L.)
Okres kwitnienia: luty-maj; pożytek wczesnowiosenny
Pokram: pyłek i nektar
Stanowisko: słoneczne; półcieniste
Gleba: przepuszczalna, kwaśna
Start i meta
Wrzosiec i wrzos – jest dość niesamowite, że sezon kwitnienia roślin pewną klamrą spinają nam dwie, jakże podobne rośliny z rodziny wrzosowatych (Ericaceae). Niektórzy powiedzieliby nawet, że są łudząco podobne, choć po bliższym przyjrzeniu widać, że ulistnienie i kwiatostany, jednak się różnią. A więc dziś trochę przewrotnie na koniec sezonu pragnę opowiedzieć o roślinie, która kolejny sezon może nam przepięknie i bujnie otworzyć.
Pokrój rośliny (fot. YT Dzikie Pszczoły) Dzbanuszkowate kwiaty (fot. YT Dzikie Pszczoły) Igiełkowate liście, to jedna z cech różniących je od wrzosów (fot. YT Dzikie Pszczoły) Pięknie prezentujący się wrzosiec krwisty o białych kwiatach (fot. YT Dzikie Pszczoły)
Jednym z ostatnich pożytków, który obecnie już przekwita jest wrzos zwyczajny. A w ścisłej czołówce roślin, które już za parę miesięcy sezon nam rozpoczną będzie wrzosiec krwisty. Obie rośliny są arcyważne. Zarówno pod koniec sezonu, jak u jego początku o pokarm dla pszczół niezwykle trudno. Dlatego roślinom tym warto poświęcić nieco uwagi, aby być może dla krzewinek tych znaleźć miejsce w przestrzeni naszego ogrodu.
Charakterystyka
Spotkanie wrzośców w warunkach naturalnych w naszym kraju nie jest proste. Jedynym rodzimym przedstawicielem rodzaju wrzosiec w Polsce jest wrzosiec bagienny (Erica tetralix). Gdy już nam się uda go spotkać, pamiętajmy, że jest to roślina objęta ścisłą ochroną gatunkową. Zaś wrzosiec krwisty jest rośliną, którą można u nas spotkać wyłącznie w nasadzeniach ogrodowych. Ta zimozielona krzewinka o pędach pokładających się, może tworzyć niesamowite, bujne kobierce. Roślina dorasta do 30 cm, chociaż zdarza się, że i 50 cm jest w ich zasięgu 🙂 Na dość kruchych, wzniesionych pędach wyrastają liście igiełkowate i ciemnozielone, co charakterystyczne wyrastają w nibyokółkach. Kwiaty w kształcie dzbanuszkowatym zwisające, zebrane w grono. Kolory kwiatów od intensywnego różu do bieli. Wrzosiec krwisty kwitnie obficie i długo. Doskonale się sprawdzi w roli rośliny okrywowej.
Wczesnowiosenne gatunki pszczół będą wypatrywać wrzośców Także pszczoły miodne latają często na ten pierwszy pożytek
To co wrzośce lubią, to przycinanie pędów po przekwitnięciu, czyli na przestrzeni od kwietnia do maja. Dobrze odnajdują się w sąsiedztwie innych wrzosowatych, a także iglaków. To czego zdecydowanie nie lubią, i co im nie służy, to zbyt obfite nawożenie i gleba zawierająca wapń. W okresach suszy warto wrzośce sporadycznie podlewać, jednak krzewinka nie lubi zastoisk wody. System korzeniowy, który jest dość płytki nie radzi sobie dobrze z okresami suszy, dlatego niektórzy zalecają ściółkowanie. Dobrze w tej roli się sprawdzi kora drzew iglastych. Roślinę rozmnaża się dzięki sadzonkom w skrzyniach inspektowych, a najlepiej robić to w sierpniu i wrześniu.
Rusałka ceik (Nymphalis c-album) (fot. YT Dzikie Pszczoły) Rusałka pokrzywnik (Aglais urticae) (fot. YT Dzikie Pszczoły)
Wrzosiec krwisty na naturalnych stanowiskach
W tym roku koniec stycznia, początek lutego zastał mnie na Sycylii. Kiedy u nas aura jeszcze jest często z tych mrocznych i pochmurnych, tam już słońce sobie śmiało poczyna, dając wspaniałe kilkunastostopniowe temperatury. Wybrałam się z przyjaciółmi na trekking po kanionie (Necropoli di Pantalica) nie oczekując jeszcze zbyt wiele o tej porze roku w kontekście kwiatów i pszczół. Szybko jednak usłyszałam przyjemne bzyczenie, a oczy przyciągnęły kwitnące rośliny, jedną z nich był właśnie wrzosiec krwisty. Wyrastając czasem jakby wprost ze skał, swoim żywym kolorem pięknie z nimi kontrastował. I to było moje pierwsze spotkanie z wrzoścem w jego naturalnym środowisku, w Polsce bywa zapraszany do naszych ogrodów.
Literatura:
- Pogorzelec M., Atlas roślin miododajnych, Wydawnictwo Dragon.
- Sulborska A., Rośliny Pożytkowe, Wydawnictwo Bee&Honey.