Pyleniec pospolity – Berteroa incana (L.) DC.

Informacje ogólne

Nazwa gatunku: pyleniec pospolity (Berteroa incana (L.) DC.)
Okres kwitnienia: maj-wrzesień; pożytek wczesnoletni
Pokarm: nektar i pyłek
Stanowisko: słoneczne
Gleba: piaszczysta, także sucha

Charakterystyka

Pyleniec pospolity to przedstawiciel rodziny kapustowatych (Brassicaceae). Jest rośliną jednoroczną lub dwuletnią. Lubię nazywać go miejskim twardzielem, bo mało przyjazne warunki siedliskowe typu sucha czy piaszczysta gleba są mu niestraszne. I za to go szanuję 🙂

Możemy go spotkać na świeżo uformowanych gruntach typu nasypy, skarpy i przydroża. Korzeń cienki, palowy. Roślina dorasta do wysokości 60 cm (te wysokie będą się pokładały), łodyga jest wzniesiona i rozgałęziona, owłosiona szarymi włoskami. Liście podobnie jak łodyga owłosione. W kształcie liście lancetowate, końce zaostrzone. Pyleniec pospolity ma kwiaty barwy białej, płatki korony głęboko rozcięte, zebrane w gęste grono.

Dzikim pszczołom dostarcza zarówno pyłek i nektar. W warunkach miejskich jest istotnym pożytkiem dla dzikich zapylaczy. Dlatego warto rozważyć koszenie rzadsze lub naprzemienne, aby pszczoły miały stały dostęp do pokarmu.

Pyleniec pospolity, jakie pszczoły go odwiedzają?

Pszczoły samotne przylatujące po pyłek: Andrena dorsata (pszczolinka mniszkowo-rzepakowa), Andrena flavipes (pszczolinka pospolita), Andrena gravida (pszczolinka białobrzucha), Andrena haemorrhoa (pszczolinka wiosenna), Andrena nigroaenea (pszczolinka piaskowa), Andrena ovatula (pszczolinka wierzbowo-lucernowa), Andrena pilipes (pszczolinka brunetka), Andrena simillima, Halictus leucaheneus (smuklik), Halictus subauratus (smuklik złotawy), Halictus tumulorum (smuklik koniczynowiec), Halictus quadricinctus (smuklik wielki), Lasioglossum morio

Literatura:

1. Kotłowski Z., Wielki atlas roślin miododajnych, Przedsiębiorstwo Wydawnicze Rzeczpospolita.

Parę słów od Dzikich Zapylaczy [autor akapitu: Kasia]

Dołączam parę słów od siebie na prośbę Asi. Pyleniec pospolity jest jednym z moich ulubionych kwiatów. 🙂 Jest rośliną wytrzymałą na suszę, świetnie nadaje się dla tych, którzy nie mają możliwości podlewać swych kwietnych łąk. Ma bardzo długi czas kwitnienia, wytrzymuje upały, a do tego odwiedzany jest przez wiele owadów.

U mnie kwiaty pyleńca największym powodzeniem cieszą się wśród pszczolinek. Roślina ta zawsze będzie kojarzyła mi się z pszczolinką brunetką (Andrena pilipes), którą obserwowałam przez wiele dni właśnie na jej kwiatach. Dlaczego wiedziałam, że to ta sama pszczoła? Jej charakterystyczną cechą był brak jednego czułka. Robiła wrażenie swą urodą i wielkością. Samica pszczolinki brunetki może mieć od 13 do 17 mm i mnie trafił się chyba ten największy egzemplarz 🙂 Biegałam za nią wśród pyleńców przez wiele dni i zrobiłam wtedy sporo zdjęć. Poniżej wspomnienie tych chwil.