Ślazówka turyngska – Lavatera thuringiaca L.

Informacje ogólne

Nazwa gatunku: ślazówka turyngska (Lavatera thuringiaca L.)
Okres kwitnienia: czerwiec-sierpień; pożytek pełni lata
Pokarm: pyłek i nektar
Stanowisko: słoneczne
Gleba: przepuszczalna

Charakterystyka

Ślazówka turyngska roślina wieloletnia i pierwszy na naszej stronie przedstawiciel rodziny ślazowatych (Malvaceae). I chociaż roślina ta występuje na stanowiskach naturalnych, to chyba jednak już częściej swe stanowiska ma w naszych ogrodach, na kwietnych rabatach prezentuje się bardzo ładnie. Ale jeżeli jednak chcielibyśmy poszukać jej poza ogrodami, to szukajmy w zaroślach, przydrożach, nad brzegami rzek, na suchych murawach.

Bylina ta wykształca długi, palowy, rozgałęziający się korzeń. Wyrasta z niego łodyga, która jest wzniesiona, sztywna, dorastająca do 150 cm wysokości, ale podobno są okazy, które mogą nawet urosnąć do 2 m. Liście odziomkowe są o kształcie sercowym. Liście łodygowe wyrastają na łodydze skrętolegle, te położone mniej więcej w środkowej części są 3- lub 5-klapowe. Te usytuowane u samej góry są o kształcie jajowatym. Zarówno łodyga i liście są pokryte drobnymi, gwiazdkowymi włoskami.

106 pręcików

Kwiaty wyrastają w dolnej części rośliny w kątach liści, u góry tworzą grono. Mają bardzo oryginalny bladoróżowy kolor. Widać bardziej ciemne żyłkowanie. Podoba mi się też nieco pomarszczona struktura płatków kwiatów. Korona kwiatu jest duża (5-7 cm), płatki głęboko wcięte, a całe wnętrze kwiatu widać jak na dłoni. Dlatego obserwacja owadów na ślazówce jest bardzo przyjemna, można nawet dostrzec skąd dokładnie pszczoły pobierają nektar, bo zwykle po ten pokarm przylatują. Uwagę również przyciągają liczne pręciki, podobno może ich tam być aż 106! (Sulborska s. 499)

Tajemnica pszczoły z bańką

Przeglądając przepastne zbiory zdjęciowe i filmowe mojego Taty, znalazłam niesamowity film, na którym widać, jak maleńka pszczoła z rodzaju samotka pochłania kropelkę wody. Podzieliłam się co prędzej z Kasią informacją, że mam świetny materiał, na którym widać dziką pszczołę pijącą wodę. Na co Kasia mówi: hola, hola. Dzikie pszczoły nie pobierają wody tak, jak np. pszczoła miodna, potrzebny im płyn pobierają z nektaru. W takim razie, co znalazło się na filmie, gdzie ewidentnie widać znikającą kroplę. Rozwikłanie tajemnicy przyszło wraz ze zgłębieniem przez Kasię tajemnic samotek. Oto co odkryła:

Czasami można spotkać samotki wypuszczające i wciągające do wnętrza siebie żółte bańki. Widok to niezwykły i wart zobaczenia. Wygląda trochę jak zabawy gumą balonową. Ponieważ, jak już wspominałam, samice samotek nie mają zewnętrznych struktur do zbierania pyłku, transportują zarówno nektar, jak i pyłek w swoim wolu. Samica koncentruje mieszaninę nektaru i pyłku poprzez wydmuchiwanie i wciąganie jej, aby zmniejszyć w niej zawartość wody. Taka gotowa mieszanina zwracana jest potem w komórce lęgowej, by nakarmić nią potomstwo.

Kasia Miesierka

Wow!!! Czyż pszczoły nie są fascynująco-porywające?! A więcej o samotkach możecie poczytać tutaj.

Ślazówka turyngska – roślina pełna wdzięku

Moje ślazówki nie dorastają do imponujących 200 cm, ale ich stabilne 100 cm wysokości pszczołom nie przeszkadza, gdyż odwiedzają roślinę chętnie :)Trzmiele bardzo lubują się w nektarobraniu na ślazówce, a małe pszczoły takie jak nożycówki czy samotki dzięki swojemu ciemnemu ubarwieniu ładnie kontrastują z płatkami korony. To co jeszcze wyjątkowo lubię, to wspomniana już struktura płatków, która sprawa, że po deszczu krople wody zatrzymują się na ich powierzchni i błyszczą pięknie w słonecznych promieniach, kiedy deszcz już minie.

Jak wspominałam, pszczoły głównie przylatują po nektar. Wydaje się być to nie do końca oczywiste, ponieważ często widzimy owady obsypane białym pyłkiem ślazówki i wydawałoby się, nic tylko zbierać. Jednak najprawdopodobniej ziarna pyłku są zbyt duże, aby móc zbierać je na haczykowate włoski, chociaż radzi sobie z tym zadaniem rozrożka długoczułkowa (Tetralonia macroglossa), która jako jedna z nielicznych potrafi podołać temu zadaniu.

Ślazówka turyngska, jakie pszczoły ją odwiedzają?

Pszczoły samotne przylatujące po pyłek: Tetralonia macroglossa

Literatura:

1. Sulborska A., Rośliny Pożytkowe, Wydawnictwo Bee&Honey.
2. Westrich P., Wildbienen Deutschlands, Stutgart 2018.