Cieciorka pstra – Securigera varia

Informacje ogólne

Nazwa gatunku: cieciorka pstra, topornica pstra (Securigera varia)
Okres kwitnienia: maj-lipiec; pożytek wczesnoletni
Pokarm: pyłek i nektar
Stanowisko: słoneczne
Gleba: gliniasta

Cieciorka pstra, a może topornica pstra? Wciąż trwa spór między naukowcami w tej kwestii. Niezależnie od wyniku tych roślinnych „przepychanek”, bez wątpienia roślina ma znaczenie dla owadów, w tym nie tylko pszczół, ale kilkudziesięciu (ok. 30) gatunków motyli, dla których jest rośliną żywicielską.

Czy to znaczy, że motyle przylatują do niej podkarmić się energetycznym nektarem? Dla motyli w formie rozwoju imago pokarm jest ważny, ale zdecydowanie ważniejszy jest dla gąsienic tychże gatunków motyli. To jest ten etap, w którym przyszły zwiewny motyl potrzebuje solidną porcję pokarmu, gdyż musi zdobyć siły na czas przepoczwarczania się w dorosłe stadium rozwojowe. Dlatego tak istotne dla motyli są właśnie rośliny żywicielskie, które dostarczą im niezbędnych składników do tego procesu. Istnieją gatunki motyli, których imago nie pobiera pokarmu w ogóle. To w jakim stopniu najedzą się jako gąsienica musi wystarczyć im do końca życia. A więc nie złośćmy się na żerujące gąsienice, podzielmy się roślinami, aby móc podziwiać potem piękne motyle.

Charakterystyka

Cieciorka pstra jest rośliną wieloletnią z rodziny bobowatych (Fabaceae). Spotykana głównie na łąkach, przydrożach, widnych zaroślach, nieużytkach, terenach trawiastych, najczęściej na glebach wapiennych. Ja moją cieciorkę spotkałam w mieście, w jego centrum na nieużytku, który zarósł cudnym chwastowiskiem. Bylina ta ma pod ziemią długie, rozgałęziające się kłącza, co sprawia, że może być dość ekspansywna. Jednak mając okazję obserwować ją w różnych siedliskach nie spostrzegłam, aby w nich dominowała. Nad ziemią zaś jej łodygi się pokładają i również rozgałęziają, są kanciaste i mogą osiągnąć do 100 m długości. Liście są nieparzystopierzaste, naprzeciwległe tworzą około 5 do 10 par z listkiem na szczycie osi. Kształt listków jest podługowaty nieco jajowaty, listki bywają zakończone tępo lub na końcach są zaostrzone.

Kwiaty motylkowe biało różowe zebrane w pozorną główkę, zwisają na szypułkach. 10 do 20 kwiatów składa się na jeden kwiatostan. Łódeczka i skrzydełka kwiatu w kolorze bladoróżowym, żagielek zaś o barwie różowej.

Dzięki wspomnianym już rozłogom roślina dobrze się rozrasta, dlatego nadaje się na roślinę okrywową, choć pewnie trzeba jej pilnować, aby jej prężne zdobywanie nowych terenów w ogrodzie nas nie przytłoczyło. Jednak ta jej cecha jest wykorzystywana przy umacnianiu skarp. Jej złożony system korzeniowy sprawia, że gleba jest utrzymywana w miejscu i zapobiega jej erozji.