Kocanki piaskowe – Helichrysum arenarium (L.) Moench

Informacje ogólne

Nazwa gatunku: kocanki piaskowe (Helichrysum arenarium (L.) Moench)
Okres kwitnienia: lipiec-październik; pożytek późnoletni
Pokarm: pyłek i nektar
Stanowisko: słoneczne
Gleba: piaszczysta, sucha

Charakterystyka

Kocanki piaskowe potrafią rosnąć całym łanami i tworzyć piękne kocankowe łąki. Ale to chyba jest tzw. trudne piękno 🙂 Ponieważ wymaga od nas dostrzeżenia urody w piaszczystej suchej przestrzeni, gdzie trudno o rośliny spektakularnie i przytłaczająco urodziwe. Na takich piaszczystych przestrzeniach będzie rósł jasieniec piaskowy, pyleniec pospolity, koniczyna polna, a może zakradnie się tam również mikołajek płaskolistny.

Nim wybierzemy się na taką suchą łąkę musimy wiedzieć, czego szukać, bo gdzie już mniej więcej wiemy ;). W przypadku kocanki piaskowej, byliny będącej przedstawicielem rodziny astrowatych, sytuacja jest dość oczywista, bo i roślinka z wyglądu charakterystyczna. Pod ziemią kłącze, nad ziemią łodyga dorastająca do 30 cm, w kolorze popielata, pokryta filcowymi włoskami i rozgałęziona. Liście cienkie i wąskie, wznoszące się wzdłuż łodygi i niemal do niej przylegające. Koszyczki są zebrane w pomarańczowożółte kwiatostany o kulistym kształcie. Owe koszyczki zbierają się w baldachokształtną wiechę. Z rurkowatych kwiatów znajdujących się w centrum kwiatostanu pszczoły i inni zapylacze pobierają pożytek.

Jej ważną rolą jest nie tylko dostarczanie pożytku pszczołom, ale trzeba docenić jej rolę jako rośliny żywicielskiej motyla rusałki osetnik.

Kocanki piaskowe warto chronić

Warto również wspomnieć, że kocanki piaskowe są roślinami, które są objęte częściową ochroną gatunkową, co oznacza, że nie wolno ich zbierać, niszczyć, zrywać. Wyjątek od sytuacji występuje wtedy, kiedy jest zbierana w celach zielarskich. Chociaż paradoksalnie stąd właśnie wzięły się po części problemy kocanek piaskowych, gdyż zielarze bardzo chętnie zbierają tę roślinę. Na szczęście jest jeszcze wiele miejsc, w których kocanki można spotkać, są to ugory, przydroża, krawędzie lasów, wydmy oraz nieużytki.

W tym roku miałam szczęście do spotykania roślin w niestandardowych odmianach kolorystycznych. I tak udało mi się spotkać farbownik lekarski o białych kwiatach. Żmijowca zwyczajnego i koniczynę łąkową również z białymi kwiatami. Tę białą passę przerwały kocanki piaskowe, które ukazały mi się w czerwonej odsłonie, a nie tradycyjnej żółtej. I muszę przyznać, że wyglądały pięknie.

Kocanki piaskowe, jakie pszczoły je odwiedzają?

Pszczoły samotnice przylatujące po pyłek: Colletes daviesanus (lepiarka jedwabniczka), Colletes fodiens (lepiarka kocankowa)